W wieku 74 lat zmarł w piątek w Phoenix legendarny bokser amerykański Muhammad Ali. Od trzech dekad zmagał się z chorobą Parkinsona, od czwartku był hospitalizowany ze względu na kłopoty z oddychaniem.

Pierwszy sukces na ringu osiągnął na igrzyskach olimpijskich w Rzymie w 1960 r. zdobywając jako 18-latek - wówczas jako Cassius Clay - złoty medal w w. półciężkiej. W finale pokonał Zbigniewa Pietrzykowskiego. Szybko przeszedł na zawodowstwo, tytuł mistrza świata wagi ciężkiej dała mu w 1964 r. wygrana z Sonny'm Listonem. Po zakończonej walce krzyczał na ringu "I am the greatest". Rok później przeszedł na islam przyjmując nazwisko Muhammad Ali. W 1967 odmówił służby wojskowej i wyjazdu na wojnę w Wietnamie, za co został skazany na karę więzienia w zawieszeniu. Odebrano mu również pas mistrza świata. W 1970 został ułaskawiony i powrócił na ring. W 1971 przegrał pierwszy raz w zawodowej karierze - z Joe Frazierem. W 1974 odzyskał tytuł po słynnej walce w Kinszasie, nazywanej "The rumble in the jungle", pokonując w 8. rundzie George'a Foremana. W następnym roku zwyciężył Joe Fraziera w morderczym pojedynku "Thrilla in Manila". W 1978 stracił pas po porażce z Leonem Spinksem. Szybko odzyskał tytuł wygrywając z nim w rewanżu. W 1979 ogłosił zakończenie kariery, ale wrócił jeszcze na ring próbując został mistrzem świata po raz czwarty. W 1980 uległ jednak Larry'emu Holmesowi. Jako zawodowiec stoczył w sumie 61 walk, doznając tylko 5 porażek.

W 1984 stwierdzono u niego pierwsze objawy choroby Parkinsona. W 1996 miał zaszczyt zapalić znicz olimpijski w Atlancie.