Ze sportowej sceny Krakowa, choć nie tylko, ubyła znacząca Postać. W wieku 75 lat zmarł dr Piotr Lęcznar, którego kolekcja eksponatów związanych z futbolem była doprawdy imponująca. Nawet w skali światowej.

Udzielał się w kilku dziedzinach. Z dziennikarskiej perspektywy warto przypomnieć, że we wczesnych latach 80. ubiegłego wieku nawiązał współpracę z „Tempem”, którego łamy ubogacał interesującymi tekstami, zwłaszcza o włoskiej piłce. Kochał „calcio” jak każdy mieszkaniec Italii, do której zresztą czuł szczególną „miętę”. Perfekcyjnie operował językiem włoskim, nawiązał rozliczne kontakty z innymi kolekcjonerami, a także cenionymi autorami.

Regularnie powiększając zasoby domowej biblioteki dysponował imponującą wiedzą o szczegółach karier asów częstokroć odległych epok. Mógł interesująco napisać o przedwojennych wyczynach Giuseppe Meazzy i Silvio Pioli, ale także o Giannim Riverze czy Sandro Mazzoli. Albo o Roberto Baggio, bo wiedział o nich niepomiernie więcej od złaknionego ciekawej lektury czytelnika. Tę umiejętność przeniósł później na łamy „Supertempa”, z którym również współpracował.

A inne ulubione, często odwiedzane miejsca? To z pewnością Szwajcaria i Portugalia.

Ponadto był działaczem sportu, aktywnie pracując na odpowiedzialnych stanowiskach w Wojewódzkiej Federacji Sportu oraz Cracovii. Ale bez wątpienia największą pasję stanowiło kolekcjonerstwo. Był rozpoznawalny wszędzie, w całym kraju, który azymutem giełd przemierzał wzdłuż i wszerz. Cieszył się niepodważalnym autorytetem. Pewnikiem stąd wzięło się nadaniu Mu godności honorowego prezesa Polskiego Klubu Kolekcjonerów Sportowych. Organizował giełdy kolekcjonerskie w Krakowie, a starsi uczestnicy pamiętają, że zaczynały się w jednej z sal na Poczcie Głównej, a od wielu lat w restauracji “Krakowskie Klimaty” przy ulicy Daszyńskiego 5

Dr Piotr Lęcznar zmarł w Krakowie 22 października 2024. Pogrzeb odbył się sześć dni później na cmentarzu w Batowicach.

Cześć Jego Pamięci!

(JC)